Ramzan

Ramzan

Later word ik profvoetballer

Tekst: Jehanne Bergé - Foto's: Johanna de Tessières

Het is kwart voor vijf, Ramzan springt uit het Clubbusje bestuurd door Salah en holt naar de kleedkamers. Hij trekt zijn geelblauw shirt aan. Even later vliegt hij met een brede glimlach het veld op, de wangen rood van opwinding. Twee keer per week trainen, dat is kicken.

Na inspanning komt ontspanning voor Ramzan, 10 jaar oud, die uit Tsjetsjenië komt. Hij speelt tafelvoetbal met zijn vrienden in de cafetaria van de club.

Langs de lijn staat Milena bij andere ouders. Moeder en zoon wisselen een blik van verstandhouding uit. Als deze voetballer in wording zich zo goed redt komt dat ook door deze vrouw die in 2013 Tsjetsjenië en een gewelddadige man heeft verlaten om haar kinderen een beter leven te kunnen bieden.

Een vrouw, twee kinderen, drie koffers

« Ramzan was tweeënhalf toen we gevlucht zijn. Wanneer ik vandaag terugdenk aan alles wat we doorgemaakt hebben vraag ik me af waar ik de kracht vandaan haalde. » Na een aantal wendingen in Rusland, Polen en Oostenrijk besluit ze in 2015 om het te wagen in België. Ze komt alleen aan met twee kinderen en drie koffers. « Een man kwam ons bij het busstation ophalen en bracht ons naar het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen. Het was ’s ochtends vroeg, het was koud, ik was doodmoe en snapte er niets van. »

Dan volgt de administratieve mallemolen met zijn procedures. Een aantal weken lang trekt het gezin van het ene centrum naar het andere.

De krappe woonruimte die Ramzan deelde met zijn moeder en zus in het Fedasilcentrum in Rixensart. Vandaag heeft het gezin het centrum verlaten en woont het in een appartement in Waver.

Uiteindelijk vinden Ramzan, zijn zus en zijn moeder onderdak in het Fedasilcentrum van Rixensart. De situatie wordt weer stabiel. Het kind speelt in de grote tuin met vriendjes uit de hele wereld, Félix, Orphée en Mahan. Animator Marc ziet hoe goed ze zijn met de bal en stelt hen voor om bij FC Kraainem te gaan spelen. Ze kunnen met een vrijwilliger meerijden. Na enig aarzelen komt Ramzan in 2016 in de club aan. Al snel wordt hij dolenthousiast. « Coach Randy bereidt ons voor op de wedstrijden, leert ons als team te spelen, op het doel te schieten en te zeggen ‘hier sta ik achter je’. »

Voetbalverhalen en ontmoetingen

Trainen vormt de uitlaatklep voor deze jongen die opgroeit in onzekerheid. In juli 2020 wordt de asielaanvraag geweigerd. Er is een nieuwe procedure nodig en het gezin moet het centrum verlaten. Met de hulp van Romane, scoutsleidster van Rixensart, kan het gezin een appartement in Waver vinden.

Ramzan skatet voor zijn nieuw huis in Waver op weg naar school. Hier leeft hij weer en vindt hij een zekere bewegingsvrijheid.

Van stoppen met voetbal is er echter geen sprake. Salah, wil hem meteen op zijn nieuwe adres gaan ophalen zodat hij kan blijven trainen met team U11. Dan kan Ramzan ervan blijven dromen even goed te worden als Ronaldo, zijn idool. « Op de speelplaats zegt iedereen dat ik de sterkste speler ben, en ze vragen me bij welke club ik speel…»

Thuis op de gang staat zijn skateboard. « Als ik later geen profvoetballer kan zijn word ik professionele skater » Ramzan is zo bezeten van zijn skateboard dat hij met vrienden een skatevlog heeft op Youtube. Hij is ook op Instagram te vinden met live video-opnames.

Wat er thuis nog over is van hun tijd in Tsjetsjenië zijn de WhatsApp gesprekken met zijn oma, enkele woorden in een taal die de zijne niet meer is, en de mantis, ravioli die Milena met liefde bereidt.